Un día a miña filla pequena que aínda vai a preescolar , díxome que a mestra pediralles que lle levasen poesías ou escritos en galego para presentar no concurso de escolas preescolares do municipio co gallo do día das letras galegas. A nena sabedora de que a min me gusta xogar coas verbas e xuntar palabras, veu a o meu carón para que a axudase.
Sentámonos os dous no ordenador e esto foi o que argallamos en primeira instancia , logo enviamos varias mais , pero esta foi a primeira que levou.


Un día a mi hija pequeña que aún asiste a preescolar, me dijo que la maestra les había pedido que le llevasen poesías o escritos en gallego para presentar en el concurso de escuelas preescolares del municipio con motivo del día das letras galegas. La niña conocedora de que a mí me gusta jugar con los vocablos y juntar palabras, vino a mi para que a ayudarse.Nos sentamos los dos en el ordenador y esto fue lo que tramamos en primera instancia, luego enviamos varias más, pero esta fue la primera que llevó.

A mestra pediunos unha poesía ,
Eramos pequenos e ninguén sabia.
E fun o meu pai que e mariñeiro.
vai sobor das ondas pra gañar diñeiro.
Pedinlle un poema ou unha cantiga
E díxome serio - non sei rapariga.
Eu so sei de ondas de escuma dourada
Que tinxen os raios do sol do abrente.
Eu sei de gaivotas , cometas no vento
Que baten súas as sen perder o alento.
Eu sei de golfiños que brincan as ondas
Cun grande sorriso sempre nas súas bocas.
De rosas dos ventos , de estrelas polares
De moi mainas brisas e de vendavais.
Pero non me pidas ningunha cantiga
E nin moito menos unha poesía.
Si acaso quixeses historias salgadas
A centos , milleiros , eu todas chas daba
Pero non me pidas unha rima soa
Que son mariñeiro e non fun a escola.


AH!!!, Gañaron o primeiro premio do concurso